Chabatz d'entrar en benvenguda subre queu pitit blòg en lemosin d'un goiat d'a Tivier, Tivier, p'ita vila dau Peiregòrd Verd entre Còla ed Eila, en Aquitania, mas rasís los termes dau Lemosin.
Ai creat queste bloguet nonmas per lu plaser de platussar ren mas qu'en brava e plana linga lemosina e, subretot, per tornar trobar los mots esvanesits dempuei la dispareguda dau Grand, lu "Tienòt" (1905-1990) que me parlava, platussava e me nhòrlava e me viòrlava, de còps, dins la linga daus nòstres ranvers.
Aurá demòre, totjorn en Aquitania , mas dins un autre país de linga d'Òc, lu Bearn; m'a chaugut aprener ad adaptar lu lemosin au gascon, i ai metut fòrça que de temps, lu temps que cholia, mas la linga apresa dins lus ranvers , los "parçans" coma zo disen en gascon dau Bearn, de Pau, de la Vath d'Aspa e de Vareton, d'Aussau e d'Ozòm non manca pas gaire d'interés maitot (que'vs poderetz em léger aulhors en gascon sus un autre fiau e sus d'autres blògs e sits).
Mas 'quí, siatz subre lu blòg d'una mena de nostalgia, lu d'un goiat que viguet a Tivier e lus ranvers, lu breç daus reires grands mairaus que son los Sensaut e la Cossièra , Sent Pardol la Ribiera, Jumilhac lu Grand , Nontron, ..., la nostalgia de la linga , lu "patues" le patois, coma disian e "lu- goiat -de- filh- de- loira- de- filh- de -garça- de- goiat- que- podiá- pas- estar", pas estar suau ad escotar ed auvir quilhs platussadis d'anar- zo- saber sens que se mainavan qu'avia carculat e compres çò que disien quilhs vielhs d'un còp era.
Un blòg per tornar trobar , pauc a chap pauc 'na p'ita istòria daus bocins d'una vita de mainatge.
A tots qu'an compres o non , legit o non vos dise , benvenguts!
Siatz dins queu pitit monde en cò vòstre, a Tivier, Sensaut, Sent Pardol , Jumilhac e ranvers dau Peirigòrd Verd ed autres endrechs que la nòstra linga d'Òc atreva enquera.
Inscription à :
Publier les commentaires (Atom)
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire