Ten, coma demòre aici a Pau, vila bearnesa e gascona ensajarai d'escriure a l'encòp un fiau dins lo dos parlars occitans qu'aime benleu lo mielh, lo lemosin d'enfancia, brèç de la prima parladura d'enfancia, e lo gascon , subretot en Bearn brèç de la dosesma e pas mens brava dempuei que i demòre fai un brave detzenat d'annadas.
Ten, e com jo e damori aciu , a Pau, vila bearnesa e gascona qui ensajarèi e d 'escríver a l'encòp un hiu dens los parlars occitans qu'aimi çò mielhèr, lo lemosin d'enfancia, brèç de la prime parladura d' enfancia, e lo gascon, sustot en Bearn, brèç de la dusau e nat mensh beròia dempuish qui damori ha un beth detzenat d'annadas.
Benleu un mejan de far coniesser un pauc de Peirigòrd aus Gascons e Bearnes e,
bethlhèu un de har coneishèr un drin de Bearn taus Peirigòrds e Lemosins.
Mas que dire a chamhar(chamjar) de parlar i auria 'na forma de diglossia segonda, una paur, possible, d'esser ridicul de parlar lemosin a Pau e gascon a Peiriguers?
Me remembre enquera dau jorn ente lo meu pairin que seguia sa cura a Cautarets ensajet de parlar coma (emb, amb, dab) un paisan de Bigòrra e cai-que -delai aquò fonccionava, coma per demontar l'unitat prigonda de la lenga nòstra maugrat de las diferenças tan bravas.
mercredi 26 mai 2010
Inscription à :
Publier les commentaires (Atom)
un golhat da tivier, legit per una golhata d'Essiduelh... merci plau a jordi et sus liams d'occitania viventa !
RépondreSupprimerE merces a tu Josette , lo golhat d'a Tivier te tòrna un brave salut.
RépondreSupprimerE bien brave lo teu blòg.