mardi 9 novembre 2010

Dia per Dia o Jorn apres Jorn entre Bearn e Peirigòrd.

A la Sent Teodòr  las fuelhas que tomban, que tomban coma tan e tan de vitas que chasan de l'aubre de vita.

E òc, Teodòr es lo meu pitit nom e auei i a tan de vielhs que se van emb la lor memòria d'autres còps (mon pairin, nascut un 18 de novembre e mòrt un 17 d'abriau, un mes en "br" coma se ditz soventavetz).

E s'escad doncas, que cadan que cadan, sus un "tuquet" deu Lemosin tan com a la bera cima d'un "tuc" de Gasconha, aqui lo fuelhum cramat de la darrièra*, coma 'na nevia d'Aur e... aciu/aquiu las purmèras nhèus d'abòr* d'aqueras montanhas (las medisha/mesma lenga dins de parlars diferents;-) ).

*Abòr, gascon=Darriera en lemosin=Davalada en lengadocian= Tardor en català=Otoño en castellano.

6 commentaires:

  1. Auei i ren d'especiau que se debana, l'ivern pauc a chap pauc nos tomba dessus e las temperaturas nos sanglaçan daus monts dau Lemosin aus Pics Pirenencs.
    I a mai de nevia a Peiriguers que de neus a Pau, levat subre lo beth Aussau que los bearnes apelan Joan-Peir.
    Lo Peirigòrd e los ranvers d'a Tivier me manquen un pauc, e mai se son mai tristes a la fin dau mes de novembre qu'en Bearn emb d'una vila coma Pau mai granda emb un pauc mai d'activitats que Peireguers, la Peir Sent Martin e lo Sompòrt se preparen ad aculhir los toristas locaus o davalats de Bordeu o venguts d'Aragon.
    Ai pas vist soventavetz de peirigòrds subre las pistas d'esqui dau Bearn, me pense que van mai aisidament subre las pistas d'Auvernha, vesina dau Lemosin ( autres còps,goiat, i anava io au Puei Domat coma lo pairin e ma mair e fasia,, filh de loira 'na frejura que jamai pus, pieg daus còps que dins Aupas o Pireneus!).

    RépondreSupprimer
  2. (Gascon)
    Uei lo dia que ha hred de hred en Bearn, e de véder lo Beth Aussau, lo "Joan Peir" butar haut de cap au "beth ceu de Pau" qu' èi un gran plaser.
    Temperatura ivernala a la debuta de l'Avent, 0°.
    (Lemosin)
    Cai que delai ma p'ita votz dau Peirigòrd me ditz en responsa où l'òme, auei, fai mai fred a Peiriguers que sus lo tet dau Bearn (e non quo es pas l'Aussau mas lo Palas, lo tet vertadier), la seuva o forest de Vielhacor (Viellecourt) se còbra d'un brave manteu de nevia tan coma Gorg Hred e la Peir Sent-Martin que se dubris a la rejauvisenças de l'ivern.
    E cric e crac, e dric e drac, lo comentari qu'èi acabat, qu'es chabat la platusada, e tifa tafa, lo meu pitit cuer chanturleja;_)

    RépondreSupprimer
  3. Vene d'aprener la mòrt d'una mia tanta per aliança, la femna de l'oncle Gilabert, frair de mon pairin, enquera 'na votz daus ranvers d'a Tivier que s'es atudada au brave atge de 102 ans a Peireguers.
    Tan coma tu pairin, partit a Tolon, en Provença, un jorn dau mes de 'briau 1990, lo prumier goiat peirigòrd de la familha saboturat(enterrat) en defòra dau Peirigòrd dins lo cemeteri de la Crau.
    Fin'finala, escriure un blòg en occitan ven per io un afar de mai en mai serios e tan pieg se, un jorn i aura p'en legidor, dins l'esper, çai-que delai que n'autres tots, amoros de la nòstra lenga occitana nos disputarem pas per aver l'aunor de 'chabar questa "filh de loira" de vita tan com lo darrier dau dalmates subre son isla de l'Adriatica.
    Hilh de puta , filh de loira , macarèl de macarèl,venir la darriera votz de la lenga, quina cachavielha, jamai!

    RépondreSupprimer
  4. Hilh de pica uèi lo dia purmèr dia d'advent qu'èi bevut ua bona cervesa(o biera) belga de Nadau en Juranson e la bevuda que hou de las bonas.
    E i aveva au bar dus tipes qui paralavan tot en bearnés, a la debuta i volevi pas créder, non benleu que son d'aragonés o de catalans perduts en Bearn, e non "e tu tanben i sias anat, e que òc, plan segur, maugrat aquesta merdassa de temps, i soi anat!" que haseva plaser d'audi'us, e mai jo que soi pas nat vadut aciu e d'un parlar diferent me soi mainat que parlavan naturaument e pas nat dens la mòda e dab l'accent de quauqu'uns d'aqueths occitanistas(que hàsen çò que poden entà ajudar la lenga a arrenavida's) qu'ac disi shens nat intencion d'estar meishant.La lenga popada, la medisha causa dens quauqu'uns deus vilatges deu Peirigòrd Verd.
    Totun, Juranson qu'èi nat un vilatge mes ua petita vila tot arras de Pau dab ua populacion gaireben doble de la de Tivier.

    RépondreSupprimer
  5. Auria bien voùgut esser a Tivier, o a Chancelada dins una situacion similaria e auvir dos o tres tipes parlar lemosin mas pòde pas estar a l'encèop dins un endrech , dins un "ranvers", lo que m'a breçat e un autre, un "aute", un "parçan", lo qui m'a reçaubut

    RépondreSupprimer
  6. I hauria bé volgut ser també dins el mateix temps a Vilanova-i-la Geltru, i , molt millor encara à Xàbia e oir, i sentir, i...parlar, es la mateixa llengua, es el mateix plaer d'escoltar mateix i diferent es tot jo , crec: lemosin a Peireguers,Tivier o Chancelada, bearnes a Pau o Juranson o Laruntz, català a Tarragona, Vilanova i la Geltru i català-valencia fins a Elx.

    RépondreSupprimer