Adiu-siatz mas au reveire si la revedere! D'Occitania de cap a Ardeal e au delai...

Chars amics,

Me pense que queu blòg es un pauc tròp virat vers lo passat, ma vila de naissença (Peiriguers) , ma vilòta d'enfancia (Tivier), ma vila de residéncia(Pau) , los ranvers ònte ai viscut (Bruxelles/Brussels, Lausanne/Lousona, la mescladissa de las originas occitano-catalano-creòlas etc...)
Un pauc "Ourobouros" tot aquò d'aqui ente la serp se mossega la coa
.
Dins quauques temps, dins los cinc mes entrant, a la bela eissida de l'estiu vau estar mudat en Romania, autre pais, autras lengas (la romana plan segur per la part mager, e un pauc la maghiara, subretot en Transilvania, fai un pauc pensar au boiradis basco-bearnes emper'aqui entre monde de lenga romanica e monde de lenga que sabe pas tròp coma zo dire aqui, "aglutinanta", aqui occitan(e frances)/euskara e alai româna/maghiar e ...frances (au pais dau "bonjourism" i mai de gallicismes que non pas en occitan daus còps).


Sei un pauc lasse, gaste , fatigat , cansat, arrendut de la vita vitanta exagonala, quo un pauc vertat, 'na p'ita enveja de chamjar, de parlar,bajar (pensar) e viure dins una autra lenga.Cai-que-de-lai, tornarai, sens oblidar de far lo vai-e-ven-e-vira entre Ardeal e Aquitania.